Kruipende insecten bestrijden?
Mieren, kakkerlakken, vlooien, zilver-, papier- en ovenvisjes, bedwantsen en houtwormen wij helpen u het te bestrijden.
Kruipende insecten
Overzicht kruipende insecten
Klik op een van de onderstaande kruipende insecten voor meer informatie.
– Tuinmier
– Vlooien
Tuinmieren
Tuinmieren komen in overal in Nederland en in diverse soorten voor. Hun nesten vindt u meestal buitenshuis onder straattegels, maar ook onder bijvoorbeeld omgekeerde bloempotten. Sommige soorten nestelen ook in oud, rottend hout.
In de wintermaanden is het meestal tamelijk rustig, maar zodra het voorjaar begint, verschijnen ze weer, altijd op zoek naar voedsel en het liefst zoete producten. Buiten verzamelen ze honingdauw, het afscheidingsproduct van bladluizen en eten ze soms ook kleine insecten. Binnen speuren ze naar zoete voedingsmiddelen die ze overal weten te vinden. Zodra een verkenner iets gevonden heeft wordt het nest gewaarschuwd waarna kolonnes mieren af en aan sjouwen met het lekkers.
De koninginnenmieren leggen de eieren. De werksters zijn de onvruchtbare vrouwtjes. Zij bouwen het nest, beschermen het en zorgen voor de larven. Je komt ze overal tegen op zoek naar voedsel. Mannetjes zijn er meestal alleen gedurende een bepaalde tijd in het jaar. Zij hebben ook vleugels, net als de koningin, en eigenlijk alleen de taak om tijdens de bruidsvlucht de koninginnen te bevruchten, waarna ze sterven. Hoewel mieren in de natuur erg nuttig zijn, zorgen zij voor schade zodra ze de mensen lastig gaan vallen. Voedsel waar ze op gaan zitten is ongeschikt voor consumptie omdat mieren bacteriën bij zich dragen. Vooral bij grote aantallen zijn ze beslist hinderlijk en zeer onhygiënisch.
Faraomier
Eén van de bijzondere miersoorten die in Nederland voorkomt, is de faraomier. De nesten van deze mierensoort bevinden zich uitsluitend binnenshuis. De faraomier is oorspronkelijk afkomstig uit een tropische omgeving, maar heeft zich door de toename van het handelsverkeer en de aanleg van centrale verwarming ook in Nederland kunnen vestigen. Hun nest bouwen ze liefst op lekker warme plaatsen.
Hier zorgen de koninginnen voor het nageslacht, de vrouwtjes verzorgen de larven en de mannetjes bouwen en beschermen het nest. Evenals de andere mieren brengt ook de faraomier bacteriën over waardoor mensen ziek kunnen worden. Faraomieren eten van alles, maar hebben een voorkeur voor vlees en vleeswaren. Zij eten ook dode insecten en komen soms ook op open wonden bij mensen af.
Kakkerlakken
Kakkerlakken zijn lichtschuwe insecten. Zij leven in warme, vochtige omgevingen waar voldoende voedsel aanwezig is. Met name in keukens voelen kakkerlakken zich prettig. Maar ook in ziekenhuizen, bejaardentehuizen, restaurants, bakkerijen, overdekte zwembaden en dierentuinen komen kakkerlakken veel voor. Als ze eenmaal binnen zijn verspreiden ze zich gemakkelijk door het gebouw.
Zodra het donker is geworden komen de kakkerlakken tevoorschijn om op zoek te gaan naar voedsel. Schade door directe vraat is niet erg groot. Belangrijker is de voedselverontreiniging die ontstaat door de uitwerpselen van kakkerlakken. Hierdoor worden vele bacteriën, en dus ziekten, verspreid. Omdat de beestjes zich niet of nauwelijks laten zien wanneer er licht is, worden zij vaak pas opgemerkt als zij in grote aantallen aanwezig zijn.
Vlooien
De meest voorkomende soort is de zogenaamde “kattenvlo”, die overigens ook op honden leeft. Na iedere bloedmaaltijd legt het vrouwtje zo’n 4 tot 8 eieren. Het duurt gemiddeld, onder gunstige omstandigheden, 4 tot 6 weken voordat vanuit het eitje een volwassen vlo is ontwikkeld. Kattenvlooien kunnen overigens ook mensen bijten.
In de vakantieperiode gebeurt het regelmatig dat er vlooienplagen ontstaan in huizen. Wanneer er geen beweging in huis is, bijvoorbeeld wanneer u met vakantie bent, komen de eitjes niet uit, maar zodra er beweging is in het huis komen de eitjes uit en begint de overlast. Vooral wanneer de huisdieren het huis (tijdelijk) verlaten, kan een vlooienplaag ontstaan. Zodra u de deur opent bij terugkomst van vakantie, kunt u dan besprongen worden door honderden uitgehongerde vlooien.
zilver-, papier- en ovenvisjes
Zilvervisjes komen voornamelijk voor op vochtige plaatsen binnenshuis, bijvoorbeeld bij water- en afvoerleidingen, in aanrechtkastjes, in de badkamer, maar ook achter plinten, onder vloerbedekking en in boekenkasten. De eieren worden in het voorjaar in groepjes van twee of drie afgezet in scheuren of kieren van houtwerk. Na drie tot zes weken komen de larven uit. Het zilvervisje kan meer dan 3 jaar leven. Papiervisjes lijken heel erg op zilvervisjes, maar houden zich in een wat drogere omgeving op, hebben een hekel aan kou en richten overigens veel meer schade aan.
Ovenvisjes zijn voornamelijk te vinden op warme, niet te droge plaatsen met voldoende beschikbaar voedsel, zoals in bakkerijen, restaurants of in de buurt van water- of heteluchtleidingen. De eieren van de ovenvisjes worden meestal in scheuren en kieren gelegd. Bij hoge temperaturen kunnen ze al na negen dagen uitkomen, bij lage temperaturen kan dat meer dan twee maanden duren. Na ongeveer een jaar zijn de ovenvisjes volgroeid en ze worden ongeveer 2 jaar oud.
Van de twee soorten richt het zilvervisje de minste schade aan. Wel kunnen zij zeer hinderlijk zijn wanneer zij in grote aantallen voorkomen. Het ovenvisje daarentegen kan veel schade aanrichten. Zo doet zij zich tegoed aan etenswaren, maar ook aan natuurlijke en synthetische weefsels, boeken, e.d.
Bedwantsen
Bedwantsen zijn erg lichtschuwe beestjes en gaan in het algemeen ‘s-nachts op zoek naar hun maaltijden. Zij voeden zich met het bloed van mensen, maar ook met dat van andere zoogdieren. De beet van een bedwants is onmiddellijk merkbaar, de beet zwelt op en het slachtoffer heeft last van hevige jeuk. Personen die overgevoelig zijn voor de beten van een bedwants kunnen zelfs ziek worden van de beet. Na hun bloedmaaltijden trekken zij zich weer terug in hun schuilplaatsen. Hier komt ook de naam bedwants vandaan. Zij verstoppen zich namelijk bij voorkeur in de naden en kieren van bedden, bij metalen ledikanten in de holle delen, in zomen van beddengoed, in de ombouw van opklapbedden, maar ook achter plinten en schilderijen.
Het vrouwtje legt gemiddeld 100 a 200 witgele eitjes, maar bij optimale temperaturen (25 graden C) kunnen dit er wel 500 zijn. De ontwikkeling van ei tot volwassen insect duurt 2 maanden. Bij gunstige omstandigheden kan dat ook maar 1 maand zijn. Het insect kan ongeveer 1 jaar oud worden.
Houtwormen
Een van de bedreigers van ons hout is de zogenaamde bonte knaagkever, ook wel genoemd “grote houtworm” of “doodskloppertje”. De bonte knaagkever is een donkerbruin diertje met geelachtige spikkels en is tussen 0,5 en 1 cm lang. Het diertje komt met name voor in loofhout (iepen, eiken en kastanjehout) en dan met name in de uiteinden en verbindingsstukken van de balken. Door schimmels aangetast hout is erg geliefd.
De volwassen kevers vliegen in de periode maart/juni uit het hout weg. In dat hout laten zij larven achter die voor de eigenlijke schade aan het hout zorgen. Deze larven boren zich een weg door het hout. U kunt zich voorstellen dat wanneer er voldoende larven in het hout zitten, of de aantasting lang genoeg duurt, de stevigheid van het hout verloren gaat en daarmee gevaarlijke situaties kunnen ontstaan.
